Interview Milan Smit
Bron: VI PRO
Milan Smit (22) inspireerde de fans van Go Ahead Eagles met twee doelpunten in de Europa League-wedstrijd tegen Panathinaikos. Voor de Europese wedstrijd tegen Aston Villa deelt de spits zijn ervaringen over hoe hij op jonge leeftijd geleerd heeft om geduldig te zijn en hoe hij erin slaagt om steeds op de juiste plek te staan.
In de beginfase van het seizoen bekleedde Milan Smit de functie van bankzitter bij Go Ahead Eagles. Een tegenslag, omdat hij in zijn debuutseizoen in Deventer in de basis speelde en hoopte die lijn voort te zetten. Trainer Melvin Boel nam andere beslissingen. Twee doelpunten als invaller in de derby tegen PEC Zwolle waren daarna de moeite waard voor Smit, die door een blessure van concurrent Victor Edvardsen in de basis belandde. Begin oktober speelde hij de hoofdrol tijdens een bezoek aan Panathinaikos (1-2). Zijn twee doelpunten zorgden voor de eerste Europese overwinning voor Go Ahead en zorgden ervoor dat Smit een heldenstatus kreeg bij de fans.
Kun je nog over straat in Deventer?
‘Ik moet zeggen dat dat prima gaat. Mensen in Deventer zijn vrij nuchter, dus ze laten me vaak wel met rust als ik een keer in de stad loop. Ik woon in een dorp naast Deventer waar het lekker rustig is. Ook daar is er weleens iemand die een selfie met me wil maken, maar daar heb ik niks op tegen.’
Er lopen mensen rond die een shirt van Panathinaikos dragen met jouw naam achterop.
‘Haha, ik heb de foto’s gezien. Mijn tante was die week in Athene en bleef een dagje langer hangen. Volgens haar stond het Monastirakiplein in het centrum vol met Go Ahead-supporters die dat shirt droegen. Er waren er zo veel, dat de mensen die de shirtjes bedrukken hadden gezegd: “Nu is het mooi geweest”. Ik voel mezelf totaal geen held, hoor. Daar ben ik veel te nuchter voor.’
Na de wedstrijd tegen Panathinaikos was je kalm en had je het al over de volgende wedstrijd. Besef je inmiddels wel wat je teweeg hebt gebracht?
‘We hadden die week simpelweg geen tijd om lang bij die wedstrijd stil te staan. We speelden drie dagen later tegen NEC, dus we moesten door. Een dag later trainden we en vlogen we terug naar Nederland. Het besef daalde pas echt in na de wedstrijd tegen NEC. Toen was er een interlandperiode en kregen we een paar dagen vrij. We hebben iets bijzonders neergezet als team. We schreven weer historie. In het moment sta je er niet bij stil wat er gebeurt. We hebben het daar weleens over in het team. We zouden allemaal graag nog eens het moment meemaken waarop Julius Dirksen die laatste penalty binnenschiet en we de beker winnen. Het ging zo snel. Soms wil je de tijd even terugspoelen. Mats Deijl zegt vaak: “Misschien beseffen we na onze carrière pas echt wat we hebben neergezet”. Ik hoop alleen maar dat er meer van deze momenten volgen.’
Zoals de huldiging met de busrit langs de IJssel na het winnen van de beker.
‘Man, dat was niet normaal. Echt een bijzondere dag. Toen beseften we zeker wat de bekerwinst met de stad had gedaan. Toen we met de bus onder de brug door reden en zagen hoeveel mensen er stonden… Dat ga ik nooit meer vergeten. Een van de mooiste dagen die ik tot nu toe als voetballer heb meegemaakt.’
Terug naar Athene. Go Ahead Eagles, dat volgens sommigen niets te zoeken zou hebben in Europa, boekte wel als eerste Nederlandse club een zege in het hoofdtoernooi.
‘Dat maakte het extra lekker. Ook wij kregen vooraf in de media de twijfels van sommige kanten mee. Dan wil je alleen maar graag het tegendeel bewijzen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat we het tegenstanders ook in Europa moeilijk kunnen maken. Kijk maar hoe we het dit seizoen en vorig seizoen thuis tegen Ajax hebben gedaan en dat we vorig seizoen twee keer wonnen van PSV. Tegen FCSB lieten we al zien dat we het een club lastig kunnen maken. Toen verzuimden we onszelf te belonen. Tegen Panathinaikos lukte dat gelukkig wel.’
In Athene waren de rollen omgedraaid. Panathinaikos kreeg de kansen, maar jullie scoorden vaker.
‘Klopt, we hielden in grote delen van de wedstrijd vooral tegen en loerden op de momenten die we in de tweede helft kregen. Ik merkte voor de 1-1 al dat we iets meer de bal hadden en tot aanvallen kwamen. We kregen geen grote kansen, dus de 1-1 viel alsnog uit het niets, maar ergens voelde ik dat Panathinaikos er even minder in zat. Na mijn eerste goal móésten zij. Ze wilden per se winnen. Daardoor zouden er ruimtes komen. Misschien konden we weer toeslaan uit de counter. Nou, zeven minuten later lag ie er weer in.’
Hoe moeilijk is het om zulke goals te maken?
‘De voorzetten van Dean James waren fantastisch, laat ik dat vooropstellen. Voor een spits gaat het meer om het werk dat eraan voorafgaat, namelijk in de positie komen om te scoren. Dat was bij de eerste moeilijker dan bij de tweede. Bij de eerste had ik een tegenstander bij me. Ik moest op de een of andere manier eerder bij de bal zijn dan hij. Ik had te maken met de voorzet, de tegenstander en ook nog de keeper. Bij de tweede goal stond ik best vrij en lag het alleen aan de voorzet. Die was perfect. Op de juiste plek staan en goed raken, meer is het dan niet.’
Kreeg je die week iets mee van de gekte met de Go Ahead-supporters in Athene?
‘Hier en daar zag ik wel iets voorbijkomen. Een paar buikschuivers in het centrum bijvoorbeeld, haha. Het was natuurlijk geen topweer, maar de mensen maakten er het beste van. In het stadion zagen we het vak vol Go Ahead-supporters. We wilden de mensen belonen voor alle moeite die ze doen om erbij te zijn. Ze maken nu een fantastische tijd mee met de club.’
Heb je je basisplek nu echt veroverd?
‘Ik hoop het. Ik hoopte voor de competitiestart ook al op een basisplek, omdat ik een goede voorbereiding had gedraaid. De trainer maakte een andere keuze en dan is het weer een kwestie van geduld hebben en wachten op je kans. Nu kwam ik er natuurlijk mede in doordat Victor geblesseerd was. Hij ligt er nog even uit. Ik heb mijn goals gemaakt en het goed gedaan. Ik hoop dat dat uiteindelijk genoeg is. Victor is ook gewoon een ander type speler dan ik. Hij is heel brutaal, daar kan ik nog veel van leren. Bijvoorbeeld door de bal te eisen als ik vrij sta. Victor is daarnaast supergoed in het meevoetballen en het afjagen van de tegenstander.’
Het vuur dat hij tegen FCSB bij anderen miste.
‘Precies, maar daarin had hij gewoon gelijk. FCSB was heel slim met tijdrekken en overtredingen maken. Wij Nederlanders zitten niet zo in elkaar, maar tegen Panathinaikos stonden we voor en zei Gerrit Nauber tegen me: “Als we de lange bal naar je spelen, doe alsof je pijn hebt aan je hoofd”. Dat zit niet in me, dus ik had er moeite mee, maar het is wel een leerpunt in Europa. Eerlijk gezegd hoopte ik tegen FCSB al op een basisplek, omdat ik daarvoor als invaller twee keer had gescoord tegen PEC. Dat gebeurde niet, maar tegen Telstar was Victor er niet en mocht ik starten. Ik scoorde, al was het geen goede wedstrijd van onze kant. Victor bleef niet fit en dus wist ik dat ik moest spelen tegen Panathinaikos. Dat het dan zo uitpakt, met twee goals, is het beste dat me kon overkomen.’
Tegen PEC noteerde je maar twaalf balcontacten, tegen Panathinaikos 21. Is het dan een gave om in beide wedstrijden twee keer te scoren?
‘Het is wel zo dat je als spits altijd loert op dat ene kansje. Vaak komt die kans ook wel. Aan mij de taak om negentig minuten scherp te blijven. Het is niet zo dat ik verder nooit opval en alleen maar in het veld sta om te scoren, dat is te kort door de bocht. De wedstrijd tegen NEC was voetballend gezien een van mijn betere, maar toen scoorde ik niet. Als spits leef je van goals. Ik scoor liever in een slechte wedstrijd dan dat ik goed speel en niet scoor.’
Hoe belangrijk is meevoetballen voor een spits?
‘Zolang ik scoor, is het voor mij niet heel belangrijk. Als ik twee keer scoor, heeft niemand het er na afloop nog over dat ik slecht meevoetbalde of bijna geen bal heb geraakt. Van een spits verwachten mensen dat hij goals maakt. Het lekkerste is natuurlijk wel om te scoren én belangrijk te zijn in het meevoetballen. Ik kan het best goed, maar ik vind wel dat ik op dat vlak nog stappen kan maken. Bijvoorbeeld als we achterin de bal hebben en even geen aanspeeloptie hebben. Dan moet ik als rustpunt kunnen fungeren, om van daaruit verder te voetballen. Ik heb daarin al veel stappen gemaakt, maar het kan nog veel beter. Ik ben nog lang niet waar ik moet zijn.’
Hoe waardevol zijn de sessies met Frank Berghuis voor jou?
‘Zijn rol is heel groot bij Go Ahead Eagles. Zeker voor de aanvallers, die hij vaak apart neemt en van tips voorziet. Voor de wedstrijd tegen Panathinaikos hebben we op zijn aanraden bijvoorbeeld veel getraind op de lage voorzet en hoe ik als spits het beste positie kan kiezen. Deze keer nam hij de backs mee bij die oefening. Precies uit twee van die momenten scoorden we. Dat geeft de impact van Frank goed weer. Mijn tweede goal tegen PEC maakte ik zo, omdat Frank van tevoren zei dat hun keeper snel zijn doel uit kwam. Had hij een week eerder gezien bij Ajax-PEC. Ik chipte ’m over de keeper heen. Dat zijn lekkere goals. Al maakt het me geen zak uit hoe die ballen erin gaan, hoor.’
Als je jezelf vergelijkt met de Milan Smit die hier vanuit de Keuken Kampioen Divisie binnenkwam, ben je dan veel beter geworden?
‘Ja, zeker. In de KKD gaat het spel meer op en neer. De Eredivisie is tactischer en meer vanuit de zone. Naarmate je meer ervaring opdoet, word je daarin ook slimmer. Ook op fysiek vlak ben ik beter geworden. De meters die ik maak en het niveau dat ik haal, is nu veel beter dan toen ik binnenkwam. Ik heb vorig seizoen een half jaar nodig gehad om echt te wennen aan de Eredivisie. Natuurlijk wilde ik het liefst meteen alles spelen, maar soms is het ook goed om jezelf de tijd te geven als je vanuit de KKD komt. In de eerste maanden heb ik volop getraind en het als invaller goed gedaan. Mijn eerste goal liet wel iets te lang op zich wachten. Uiteindelijk viel die wat gelukkig tegen FC Groningen, maar hij telde en daar gaat het om.’
Je begon als derde spits, mede doordat Victor Edvardsen zelf een streep zette door een transfer naar Barnsley. Hoe heb je dat verwerkt?
‘Ik heb zeker even gedacht: Wat overkomt me nu? Het was niet de insteek om hier derde spits te worden. Er zat niets anders op dan geduld te hebben, te wachten op mijn kans en ondertussen alles te geven op de training.’
Is het misschien niet juist goed geweest voor je? Doordat Edvardsen bleef, kon jij in de luwte wennen aan de Eredivisie.
‘Dat is de andere kant van het verhaal. Het half jaar wennen en investeren in mezelf was het uiteindelijk waard, want ik kreeg mijn kans. Jakob Breum raakte geblesseerd en Victor verving hem als nummer 10, waardoor ik in de spits kwam. Mijn eerste wedstrijd in de basis was de halve finale in de beker tegen PSV. Ik speelde goed, we wonnen en gingen naar de finale. Daarna bleef ik staan en pikte ik goals mee tegen NEC en Willem II en twee assists tegen Feyenoord. Het was lekker om echt van waarde te zijn voor het team.’
Geduld loont. Ben je altijd al zo kalm geweest?
‘Ik heb het wel op jonge leeftijd geleerd. Bij SC Heerenveen ging ik van de Onder-13 naar de Onder-15 en speelde ik plots niet meer. Dan ben je een jaar of veertien, wil je gewoon voetballen en zit je iedere week op de bank. Het was moeilijk, omdat ik er klaar voor was, maar voor mijn gevoel werd tegengehouden. Uiteindelijk ben ik vertrokken naar FC Twente, omdat ik bij Heerenveen het plezier was kwijtgeraakt. In de eerste twee jaar bij Twente ging het goed, daarna kreeg ik problemen met mijn groei. Ik merkte toen wel dat ik mentaal veel had geleerd van mijn tijd bij Heerenveen. Mensen zeiden tegen me dat ik mijn oude niveau wel weer ging halen. Daar heb ik me aan vastgehouden.’‘Uiteindelijk vond Twente me toch niet goed genoeg en werd ik weggestuurd. Ik maakte me op voor een stap naar de amateurs. Had zelfs al wat gesprekken gevoerd en meegetraind met clubs, onder meer uit de Hoofdklasse, zoals het toen nog heette. Via Rik Reinsma en Robin Veldman kwam SC Cambuur op mijn pad. Daar mocht ik in de Onder-18 aansluiten, wat voelde als mijn allerlaatste kans om het te halen als prof. Daarvoor had ik geleerd om mentaal sterk te zijn en te geloven in mezelf. Bij Cambuur begon ik niet eens goed. Ik speelde heel matig bij de Onder-18, maar de trainer van de Onder-21, Jeroen Burghout, zag het in me zitten en haalde me bij zijn elftal. Na een half jaar debuteerde ik in het eerste. Ik had altijd de droom om profvoetballer te worden en dat wilde ik ten koste van alles halen. Uiteindelijk is het gelukt, maar makkelijk was het echt niet altijd.’
Cambuur degradeerde in 2023, maar jij gooide vervolgens wel hoge ogen met 24 goals in 41 wedstrijden.
‘Voor een jeugdspeler betekent een degradatie vaak wel dat je sneller de kans krijgt. Dat was in mijn geval ook zo. Ik ben Cambuur enorm dankbaar voor alles wat de club mij heeft gegeven. Het was echt mijn laatste kans. Het jaar waarin ik zo veel scoorde, was mijn doorbraak. Daarna wist ik: nu kan het weleens snel gaan. Uiteindelijk duurde het tot de laatste week van de transferperiode tot Go Ahead zich meldde. Voor mij was het wel de perfecte vervolgstap.’
Denk je weleens terug aan vijf jaar geleden, toen je bijna amateurvoetballer was?
‘Soms, bijvoorbeeld als ik bij mijn ouders ben. Dan zeggen ze dat ik ook een beetje moet genieten van hoe het nu is, “want denk maar aan vijf jaar terug”. Nu ziet het er heel anders uit. Ik probeer er af en toe aan te denken, maar er echt bij stilstaan, lukt me niet echt. Als voetballer wil je altijd meer, dus ik ook. Ik heb mijn plafond nog niet bereikt. Ik ben pas 22, dus ik heb hopelijk nog heel wat jaren te gaan.’
Donderdag sta je tegenover Aston Villa. Wat verwacht je van die wedstrijd?
‘Het is heel bijzonder om tegen zo’n ploeg te spelen. Een Premier League-club, als je ziet wat zij voor spelers hebben… Dat is het podium waar je ooit zelf hoopt te spelen. Feyenoord deed het lange tijd heel aardig tegen ze, maar uiteindelijk zag je wel de echte kwaliteit bij Villa. Daardoor wonnen ze. We gaan ons zo goed mogelijk voorbereiden. Wie weet kunnen we stunten. Als Go Ahead de afgelopen jaren iets heeft laten zien, is dat alles mogelijk is.’
- Samenvatting GA Eagles - FC Utrecht - 02-12-2025
- GA Eagles en FC Utrecht houden elkaar in evenwicht, 2-2 - 30-11-2025
- Victor Edvardsen toont berouw - 30-11-2025
- Trainer VfB Stuttgart wil voorval met Edvardsen niet erger maken - 28-11-2025
- Directeuren GA Eagles en VfB Stuttgart botsen - 28-11-2025
- Victor Edvardsen toont geen berouw - 28-11-2025
- Victor Edvardsen over de scheef - 28-11-2025
- GA Eagles kansloos onderuit tegen VfB Stuttgart - 28-11-2025
- Vooruitblik Go Ahead Eagles – VfB Stuttgart - 27-11-2025
- MAËL CORBOZ: ‘WE VOELDEN ONS ONVERSLAANBAAR’ - 27-11-2025